İnsan ve Mutluluk

Mutluluk yürekteki enginliktir. Parayla pulla, malla mülkle ölçülmez o.
*
Mutluluk malın mülkün dehlizlerinde değil, gönül zenginliğinde, gönlünün gül bahçesinde, yüreğinde yer alan ve ucu bucağı belli olmayan yaban lalelerin arasında.
*
Mutluluk baharda taze çıkmış yaprakta, mutluluk serçe kuşunun kanadında, mutluluk derede yüzen balığın ürkekliğinde, havada uçan kartalın ihtişamında gösterir kendini.
*
Bunları görmek ve bilmek mutluluğun kendisidir, idrak edebilmektir.
*
Bu güzellikler ve her şey paylaşılmıştır, tüm dünyayı ihtiva edenlerce.
*
Hakkı olan hak ettiği kadarını aldığındandır belki de, bu ahenk, böylesine güzel bir düzen ve bu manzume.
*
İnsan hayatı doğaya ne kadar da çok benzer. En zorlu dönemler, zorluğun yaşandığı dönemler, gök gürültüsünü duyduğun, iliklerine kadar soğuğu hissettiğin dönemlerdir.
*
İşte İnsan içinde oluşan bu borana bu fırtınaya karşı durmalı.
*
Dik duruşun sembolü gülmek olmalı. Gülmek borana karşı gösterdiğin güneşindir senin.
*
Esas mutluluk elindekileri paylaşabiliyor olmak demek.
*
Esas mutluluk havada uçan kartal gibi, derede yüzen balık gibi, durmadan öten serçe kuşu gibi, büyük güzelliğin bir parçası olduğunu kanıksayabilmek demek.