VELi YILMAZ

Yağmur

Görkemli heykeldir o,
Bir yanı rahmet,
Bir yani berekettir yağmurun.
Kimseyi üzmez, boşalır da boşalır hiç durmaksızın,
Gelip selamlar hepimizi birer birer
Yanağımıza bir öpücük kondurur gibi.
*

Düşün!
Hiç çarpmadan, hiç değmeden iniyor tek tek,
Her bir kareye düşüyor bazen sert, bazen yumuşak.
Tarla, bağ, bahçe, ova, arazi ve ıslanmayı bekleyen dudaklar,
Sıraya girmiş bekliyor,
Ha bugün ha yarın.
*
Birazdan hava kararacak…
Görünüyor kara bulutlar, toprak susamış mı ne?
Ekinler bekler, baraj bekler, kundaktaki bebe bekler sesini hasretle; kucaklayacaktır özlemle.
*
Birazdan bir fırtına kopacak ama hepimizin yüreği daha hızlı çarpıyor sanki,
Yağmuru bekliyoruz çünkü yüzümüze vuran rahmetini bekler hararet eden ruhun susuzluğunu giderircesine.
*
Ne Kış, Ne Yaz farkeder bizimle yolculuk eder yağmur
Kimi eller göklere açılır gelmediği zaman,
Yaradana yalvarılır, göndersin diye.
Geldiğinde gözyaşları birbirine karışır.
*
Pencerenin kenarındaki damlalar, içeri girmeye çalışan serçe gibidir yağmur;
Kanat çırpar,
Yem ister,
Islar gönlümüzün kuruyan duygularını,
Direnemez başlar, döner yüzler gökyüzüne çevrilerek
Alır gider günahlarını.
*
Biliyor musunuz?
Yağmur yağdığında
Bekleyenlerin umudunu artar,
Dağılır bütün karamsarlıklar,
Gülen gözlere dokunur ellerin, sessizce sarılıp ağlar.
Diyeceğim odur ki,
Yağmur yağdığında uzaklara bakarım hep
Elimdeki sararmış albümlerle bakarım,
Bazen gözyaşlarım ıslar, yağmuru
Bazen yağmur ıslar bende kalanı..

Leave A Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *