Yol Hikâyeleri

Bu bir hikâyedir işte, sıra sıra senelerin arasından geçip gidebilmektir kimi zaman mücadeleler. Bazen hüzün, bazen gözü yaşlı yine de sonuna kadar yaşama tutunabilmektir ömür. Bir tutamında gülücük olduğunu unutma sakın.
*
Yaşamın kıyısında dikenli teller, acısıyla tatlısıyla biriktirebildiğin kadar nefret, hüzün, kötü, iyi, güzel, çirkin hatıralar seni kucaklıyor.
*
‘Ben hep seni düşünürüm’ diye başlıyor türküler, güz ayrılığında en büyük acıyı tattığınız gibi. Yaşamın da bir bedelli var, sakın ha aklından bile geçirme; sen hiç çiğnemeden yutabileceğini düşündün mü lokmayı?
*
Allahın verdiği bu güzel yaşamın kıyısından süzülebildiğin kadar süzül. Dostuna bu sabah hiç olmadığı kadar içten bir selam ver.
*
Azıcık ışığı gördünüz mü bu bir başlangıçtır de, umudunu koru.
*
Kavgaya girişirken bile korkma, bedeninle sarıl, senden geriye bir parça kalsın.
*
En çok insanoğlunun vefasızlığı yakar seni,
Beden o çırpınışın durakları arasında kendisini alacak sözcükleri bekler. Umuda yolculuğun belki de bir başlangıcıdır bu gidiş.
*
Hani veda ederken göz pınarlarınızda bir iki yaştan ibarettir ya hayat,

Kazanmanın da kaybetmenin de bu işin doğasında olduğunu unutma,
*
Çiğnediğin lokmanın hesabını verebileceğin günü anımsa.
*
Düğümlenen sözcüklerden fırsat bulduğunda fersah fersah gelen yeniden başlangıcın tadını çıkar.
*
Bugün dostların gönüllerindeyiz.
Hadi bir gönül yarasını silecek birer mola verelim, unutma sevgi, saygı ve itibar ve üzerine eklediğin duruşun yarını çizecek kalın bir çizgi gibi seninle birlikte.
*
İlk kez neye üzüldüğünü düşün,
*
İlk kez neye ağladığını, uzun yolculukta karşına çıkan devasa umutsuzlukları önemseme,
*
Baş işte! yine başardın, yine sen olduğunu bildi herkes.
*
Şans bu ya bu kez bütün engelleri yıkarak koca dağların başından geçerek ve küçücükte olsa taşıdığını umudu saklayarak yine de hikâyene bir yer ve yol eklediğini düşünerek zamanın tadını çıkar.