VELi YILMAZ

Vazgeçtiklerimiz

Düşün ki,
Yaşam kısa, mutluluklar geçici. Bir yerden başlamak gerekirse, kavga alabildiğince devam ediyordu.
*
Unuttuklarımız var mesela örneğin insan olabilmek, sevebilmek, hoşgörebilmek gibi.
*
Bugün ayağımıza bir diken batsa adeta kendimizden vazgeçiyoruz.
*
Eskiden komşu köylerde imece vazgeçilmezlerdi.
*
Ekin birlikte kaldırılır, halay birlikte çekilirdi, Kimsenin yüzünde hüzün yoktu.
*
Sonra birden ekinlerde halaylarda unutuldu.
Tıpkı yağmurun bizi terk ettiği gibi. Çünkü yağmurda bereket vardır, insanoğlunun birlikteliğinde de; şimdi vazgeçtiklerimizi tartıyoruz da, kimse kimsenin yüzüne bakmaz oldu.
*
Eskiden cenaze kalkan evlere saygısızlık olmasın diye müzik çalınmazdı, radyo kısık sesle bile dinlenmezdi.
*
Bir hasta oldu mu evlere gelen gidenin sayısı belli olmazdı.
Askerden gelen evladı hoş geldin demeye gelenlerin dinlediği askerlik hatıralarının tadına varılmazdı.
Tarlada çığırılan türkülerin sesi de yankısı da başkaydı.
*
Bugün hepsinden vazgeçtik, vazgeçtiklerimizi topladığımızda ise içimiz acıyor.
*
Bbiz geçmişten geleceğe yüce asil bir milletiz, şöyle bağlayalım ifade etmeye çalıştıklarımızı.
*
Bizi güçlü kılan değerleri koparmamalıyız, ne çabuk unuttuk biriktirdiklerimizi.
*
Sevgi, saygı, hoşgörü, iyilik hepsini topladığımızda vagzeçtiklerimizin topuzu ağır basıyor.

Leave A Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *