Subtotal $0.00
Yaşamda yol alırken zaman zaman işlerin yolunda gitmediğini düşünürüz.
*
Bir biçimde sorunlu gidişata dur demeye çalışırız. Hayatın akışı istediğimiz yöne evrilenebilmesi için mücadele ederiz.
*
Etki etmek isteriz doludizgin yol alan hayata. Etkin mücadele zaman zaman yorar kişiyi, ne kadar mücadele etse de sonucun değişmeyeceğini göre göre, mücadele eder insan ve hayat hızla akmaya devam eder.
*
Akan hayatın yüksek debisine müdahale etmekte zorlanır insan.
*
Artık belirgin bir yorgunluk, isteksizlik sarmıştır insanın dört bir yanını, yoğun çalışmalar, yüksek stres, moral bozucu sözler, sağanağında hayatı kendi dilediği biçimde biçimlendirmek için var gücüyle mücadele eder insan.
*
Elinden gelenin en iyisini yapabilmek, terinin Son damlasına kadar akıtmak ve bunda sabır göstermek devamında idealin peşinden ilerlemek ve görevi tamamlamak için çetin bir mücadele verir insan, yaşamın belli dönemlerinde.
*
O dönem kırklı yaşların sonu, ellili yaşların başı ise şayet, derin bir bezginlik hissettirir kendini. *
Çünkü o güne kadar verilen mücadelelerde hayatın ana unsurlarına, yeterince etki edilememiştir.
*
Bu mücadele sırasında ağır bir mobing etkisi altında kalınmıştır. Belki de fazlasıyla incitici sözlerin ayazında kalınmıştır.
*
Bu kadar mücadeleyi kaldıramıyor, insan bir müddet sonra. Hayıflanıyor geçen yıllara, yaşadıklarına, yaşananlara.
*
İnsanın ağzında acı bir tat bırakıyor, kötü incitici kulaktaki çınlamalar. Sonra insan tüm yaşananları, acı bir tebessüm olarak iade etmek istiyor geçmişe.
*
Ne adını duymak istiyor yaşadıklarının, ne de duyulan kötü sözleri bir daha işitmek istiyor insan.
*
Hayatı bir yük olarak algılamaya başlıyor, eşref-i mahlûkat olarak tanımlanan insan. Ölümün evla sayıldığı hayat, hayat olmasa gerek.
*
Hak vak – i olmasını gönülden istiyorsa bir insan, onun ismi yaşam değildir, yaşamak da değildir, adı konulması güç olan bu ucube durumun.
*
O insan; nefes alıp verme, durumu idare etme dışında ve devamında yükün altında ezildiğini haykırmaktadır içinde yaşadığı evrene ve etrafındakilere. "Mış" gibi yapmaktadır, yaşıyorum diyor ama yaşamıyor aslında.
*
Tadı tuzu yok hiçbir şeyin, keyifsizlik sarmış tüm bedenini ve de zihnini.
*
Huzurdan ümidi kesmiş gibi hissedersin, şanssızlığın kısmetsizliğin ağında, debelendiğini ve avlandığını hissediyorsun bu garip yaşam öyküsüne daldığında.
*
Artık düşünmeye gerek yok, geçen geçmişte kalmıştır, deva bulunmamıştır yaraların. Açılan yaralara sadece daha fazla dokunmak ve kimseye de dokundurmak istemiyor insan.
*
Bir parça yalnız kalmak, ufukları aşmış denize bakmak istiyor acısının içinde yoğrulan. İki duble rakı eşliğinde güneşin batışıyla, kendi yaşamını örtüştürmek istiyor insan.
*
Artık zorlamaya gerek yok, yarım asırlık adam. Mücadele mevsimi sonlandı, yaprakları sarardı.
*
Artık mevsim çok daha soğuk olacak, hayat daha sert olacak. Çünkü artık, sağlık sorunlarıyla mücadele döneminin kapıları açıldı, bu yarım asırlık adama.
*
Artık biraz akışına bırakmak lazım hayatı, hayat aksın yolunu bulsun diye.
*
Yaşam yolunu değiştirmek akışına müdahale etmek için çabalama, akışına bırak yaşamı, bulsun kendi yolunu.
*
Belki böyle daha mutlu olacaksın kim bilir, denemediğin tek seçeneği deneyerek. Belki de huzur bu kalan tek seçenektedir, bunu kimse bilemez.
*
O halde kalan bu tek seçeneği denemeye değer, çünkü birtek seçeneksizlik kaldı, seçenek olarak geride. Bırakalım özgürce aksın kendi mecrasında, hayat dediğimiz debisi yüksek akıntı.
*
Akışına bırakalım hayatı, aksın kendi kendine, bulsun kendi yolunu. Çünkü değiştiremiyoruz sonuçları, etki edemiyoruz, yaşananlara ve bunların ortaya koyduğu sonuçlara.
*
Kabul edelim, edilgen bir yaşamı bir süre deneyelim. Akışına bırakalım yaşamı. Bırak kim neyi istiyorsa onu yapsın, canı neye bakmak istiyorsa o yöne baksın.
*
Elini eteğini çek yorgunluğun dehlizlerinden, seni üzen şeyleri bırak bir kenara, bakma artık akan hayata.
*
Yaşam dediğin akan su misali, aksın bırak kendi mecrasında, bulsun yolunu.