Nereden Başlayalım

Ben yorgunluğu tarif edemem. Belki masalda verdiğim savaşın yorgunluğudur bu.
*
Kaf Dağını keşfetmeye kadar giden bir yolculuktur bu belki de.
*
Ruhumdaki çocuk yaşlıdır. Kar yağınca o çocuk gençleşse de evde yanan ateş kadar süresi bellidir, söner.
*
Çocukken dinlediğim masallar gelir aklıma, korkmadım desem yalan olur.
*
Bu masallar neden korkutucudur böyle, Keloğlan’a mı bir şey oldu yoksa.
*
Hep kavga eden iki evin yaşlı kadınlarını sürekli seyretmekten zevk alırdım
*
Neymiş yan taraftan geçerken oğlan şak diye basmış çamurlu ayakkabısı ile yeni yıkadığı evin basamağına.
*
Beline ağrılar girmişte, bir daha temizleyemezmiş
Yahu çamur olan merdivenden kavga çıkar mı, çıkar işte sizde keyfini çıkarın.
*
Hatırlıyorum
Uzun ve sert geçen kış mevsimlerinin geceleri elektrik olmayan zamanını,
Tekir, bir minderin üzerine kıvrılmış keyfine diyecek yok.
*
Tüylerini okşayan ellere ne kadar dua etse o kadar az yani.
*

Buzlu camı sildi, dışarı baktı.
Annen o kadar merak etti ki o anı
Neden dışarı baktığımı sordu..
*

Ben kocaman yağan kardan çok ne zaman eriyeceğini düşündüm
Annemin göğsüne sığındım, bir daha dışarıda top oynayamayacağım demiştim ki;
*
Annemin koca kahkahasını duydum.
Ne güzel ne saf duygulardı o çocukluk yıllarım;
*

Annemin tarifi izahatı öylesine mükemmeldi ki kar yağışının hiç bitmemesini isterdim o dakikalarda.
*
Ekmek gelmezdi
Elektrikte yoktu
Atın sırtındaydı ekmek, o ekmeğin sıcaklığı bağıran yaşlı amcanın o saatteki dinçliği,
*
Ekmek kavgasının ne derece zor olduğu zamanlardı.
Köy karla kaplı yazı sabırsızlıkla bekleyen çocuk gibiydi.
*
Benim masalsı özlemlerimde hep geriye doğru bir arayış vardı.
O arayış iyiyi, güzelliği, insanlığı aramaktan geçerdi.
*
Ne kadarını bulduğumu yeni masalsı hikâyeler anlatacaktı,
Biliyoruz ki, o masalsı hikâyelerin içerisinde bir insan yatardı.

Not: Yazıda kullanmış olduğum resim ödüllü fotoğraf sanatçısı Gümüşhaneli Mustafa Zengin’e aittir. Kendilerine göstermiş olduğu anlayıştan ötürü teşekkür ediyor, başarılarının devamını diliyorum..