İçimizdeki Dünya

Kimi zaman kavak yelleri kimi zaman, fırtınalar
koparır içimizdeki önü ardı belli olmayan
dünyada.
*
Yelkenlerimizi, şişirerek yol almak isteriz, ucu
bucağı olmayan, okyanusta. Hesap etmeye
çalışırız, fırtınaları, boranları, ona göre yelken
açarız uçsuz bucaksız engellilere.
*
Hep iyi niyetle başlar, o iç dünyamızdaki her
şey. Başarıya bağlanmışızdır biz, hayaller
kurmuşuzdur, içimizdeki o kocaman dünyada.
*
Aydınlıktır, batmayan bir güneşi vardır, o
dünyanın, yaşadığımız hayatta. Rengarenktir,
ışıl ışıldır, o Dünya, o ışıltıyı kucaklarcasına
koşarız sanki gökkuşağına.

*
Adanmışlıkla hareket ederiz, yoluna revan
oluruz, yapılacak işlerin, o dünyada. Koşarız,
düşlerimizin peşisıra, içinde yaşadığınız o
dünyada.
*
Tüm benliğimizi veririz, ter akıtırız, hayalini
kurduğumuz işlerin peşi sıra. Yaban laleleri
vardır o düşlerde, al renkleri ile papatyaları
görüşürüz o düşlerde ak renkleri ile.
*
Çiçeklere bezenmiştir her yan, cıvıl cıvıl ötüşen
kuşlar. Bir farklı görünür, denizin yakamozu,
içimizdeki o kocaman dünyada.
*
Ulaşmak istediğimiz hedefler vardır, bu
yaşamda. Sonra yoluna ruhu revan olduğumuz
vuslatlar boş çıkar ulaşamayız tutkuyla bağlı
olduğumuz utkularımıza.
*

Gözyaşları boncuk boncuk akar, içimizdeki
dünyada. Sel olan o gözyaşları, alır götürür o
çiçekleri, börtü böceği.
*
Tarumar eder, bütün bahçeyi. Güneşin ışıltıları
görünmez olur, yaşadığımız o dünyada.
Güneşin rengi solar, gri bir hal alır, hava
ağırlaşır, donuklaşır, içimizdeki dünyada.
*
Çabalayıp, sonuç alamadığımız o dünyaya,
sırtımızı döneriz bu defa. Tek bir hayalimiz
vardır bizim geride kalan.
*
Mutedil bir hayatın, özlemini çekiyoruz biz,
düş dünyamızda. İki göz, taştan bir ev,
kapısında, küçük bir ahşap masa ve gül,
manolya, limon, portakal ağacından oluşan,
gözleri ışıldatan, o yeni dünya.