Hayvanların İnsanlara Öğretecek Birşeyleri Varmıdır

Bir hayvan düşünün ki; vahşi olsun. Lakin o vahşi olarak gördüğünüz hayvan, av olan hayvanın, karnını doyurduğu kadarını yer.
*
Geri kalanını ise doğadaki diğer canlılarla paylaşır, diğer canlılarda yesin diye ve o avdan nasiplensin diye.          
*
Bir de insana bakalım birlikte beraberce. Hepsi benim olsun isteriz, tıksırıncaya kadar yer; kalanları da vermeyiz, karnı aç olanla, ihtiyacı olanlarla bölüşmeyiz.          
*
Hayvan dediğimiz canlı çocuklarına bebeklerine gözü gibi bakar her türlü melanet ve tehlikede siper olur.
*
Yeni dünyaya gelenleri bırakmaz öyle ortalık yerlerde, bebek diye.                                        
*
Bir de insana bakalım birlikte. Evet hakkını teslim edelim hep birlikte, önemli çoğunluğumuz çocuğumuza siper oluruz.
*
Amma velakin kimimiz önemsemez kendi öz çocuğunu, doğar doğmaz bırakır kuytularda, kenarda, köşede, poşetin içinde çöp tenekesine.                    
*
Hayvan dediğimiz canlı gerekmedikçe, kendini tehlikede hissetmedikçe, saldırmaz kimseye, düşmanlık beslenmez yürür gider yolunda Sessizce.                                  
*
Bir de insana bakalım birlikte cana kastetmek neymiş, üzmek, darlanmak, neymiş ne değilmiş yansımış televizyon penceresine, gazetelerin en başköşelerine, gün geçmiyor ki, yok nedenden kaybedilen canlar duymayalım, hayatı zindan edilmişlere rastlamayalım.
*
Hak olarak reva görmüş biri, diğerine birlikte yaşadığı insana, karanlık soğuk bir havayı.
*
Acıma, üzülme, duygumuz körleşmiş, acımasızlık olgusu aslında insanoğlunun en acınası durumu olsa gerek, bu gerçeği bilerek, düşünerek, sindirmek gerek.                                    
*
Bir hayvan düşünün zihninizde, kirleteceği yeri belirliyor.
*
Besleneceği yeri biliyor ve o hayvan kirlettiği yeri temizliyor.          
*
Bir de insana bakalım birlikte. Sit alanı olarak korunması gereken en müstesna köşeleri utanmadan, hiç sıkılmadan kirletmiyor muyuz birlikte.
*
Çerimizi, çöpümüzü topluyor muyuz bir başkası da o mekândan faydalandır diye.
*
Lütfedip topluyor muyuz? çöpümüzü, yanımızda gelenlerle birlikte.
Ama hissetmek istiyoruz, ağacın gölgesini, derenin şırıltısını.
*
Bu güzelliğin karşılığını çöp olarak takdim ediyoruz bu doğallığı bize sunan yüce mevlanın yarattıklarına.        
*
Şimdi sormalı İnsan kendi kendine. Hayvan diye aşağıladığımız, kendimizi üstün gördüğümüz, beğenmediğimiz, bizi kirletir diye el değmediğimiz, o hayvanların davranışlarımı daha muteber, yoksa insanın dahi tasvip etmediği davranışları sergileyen adem oğlu mudur; muteber.
*
Hangi türün muteber olduğuna karar verirseniz, itibarlı olanı örnek alalım, baş tacı yapalım, anıtlaştıralım.