Dostluk

Hiç özlem duymaz mısınız?
Sıcak bir dostluğa o, çöpe düşen altın gibi olsa da dürüstlüğü bulmak istemez misiniz?
İhtiyaç duyduğunuz tek şey budur belki de,
Tıpkı şifa bekleyen hasta gibi..
Gidip gelen her tarafından tartmak gerekiyor hayatı.
İstenilenle alınamayan arasında bir topuz bu; kantar misali.
Doğrusu;
Çabuk kaybetmekten vazgeçmek istiyor insan.
Unutmak istiyor.
Geçmişin karanlık izlerini silmektir o sözcük;
Bazen dur durak bilmiyor içinizdeki karmaşık duygular…
Duygular karmakarışık olsa da
Sıra sıra diziliveriyor karşınıza..
Öyle çabuk geçecek diye aldanmayınız sakın,
Unutulan dostlukların kapısını aralamadan bu mümkün mü gerçekten.
İhtiyacını duyduğum dost sıcaklığını kolay kolay bırakmadan.
Yanlışları birbir eleyerek ve bir daha eklemeden terkediyor şimdi seni yalnızlığın.
Biliyorsunuz,
İnsan nefsidir ve doyumsuz..
Öyle maymun iştahlı öylesine dengesiz ki
Bugünden yarına bir ipliğe bağlıdır gizemi.
Hayat bir şekilde dayanışmadan çıkagelir karşına.
Şu meşhur sözü hatırlayın o zaman
Güvendiğin dağlara kar yağmış gibi.
Gerçekten dost kalmak bu kadar zor mu?
İnsanların yaş ile kuruyu ayırması gibi tıpkı.
Hayal kurmakta güzel;
Ve ihanet,
Affetmeyeceğimiz tek sözcük.